balansując na granicy lansu
odchyleni przez zakręcone normy
stąpamy po kruchym lodzie
spostrzeżeń niepostrzeżenie ulotnych
aż wyśrubują wybitne opinie
nieopiniowani przez nikogo
czynią honory sobie – biegli pozorni

latami hodowani na prerii
szukają gorejących krzaków
by ominąć je z daleka
by nie spotkać człowieka
by zamienić się rolami
wymyśleć ludzi, których uczynią bogami
zapłonę w świętym gniewie
otulony wodą dudniącą po niebie
jak krople deszczu po asfalcie serca
przejdźmy się jeszcze chwilkę
proszę, pozwól złapać jeszcze garść 
mądrego powietrza

ks. A.H. 22.03.2019 Koźla

3 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, ROK C

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Mt 4, 17
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. 
Pan mówi: Nawracajcie się,
bliskie jest królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. 

EWANGELIA Łk 13, 1-9
Gdy Jezus się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar.
Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».

Oto słowo Pańskie.

JEST CZAS NA LECZENIE
„To nie to samo wyciąć roślinę albo kwiat jakiś krótko trwały czy człowieka zgubić. Jesteś obrazem Boga i do obrazu Boga przemawiasz, i ty sam, który sądzisz, będziesz sądzony (Mt 7, 1n). A sądzisz cudzego sługę i tego człowieka, którym inny rządzi (Rz 14, 4n). Tak brata swego osądzaj, jakbyś i sam tą miarą miał być sądzony. Dlatego nie ucinaj od razu i nie usuwaj części ciała, kiedy nie masz pewności, że przez to nie uszkodzisz jakiegoś zdrowego członka. Za to pouczaj, napominaj, zachęcaj (2 Tm 4, 2). Masz przepis na leczenie. Jesteś uczniem Chrystusa, cichego i miłosiernego (Mt 11, 29), który dźwigał nasze słabości (Iz 53, 4).”

Grzegorz z Nazjanzu, św. (330–390). Pisarz grecki. Doktor Kościoła. Zwany w Kościele greckim „Grzegorzem Teologiem”. Pochodził z Kapadocji (Azja Mniejsza), przyjaciel św. Bazylego, z którym odbył studia w Atenach, następnie przebywał na pustyni, potem krótko był biskupem Konstantynopola, który to urząd porzucił i dokonał życia na pustelni. Genialny teolog (sławne Mowy Teologiczne o Trójcy św.), pierwszy wielki poeta chrześcijański piszący po grecku (liryki, poematy dydaktyczne, poetycka autobiografia).

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 113n]

 (grafika/foto)
autor: czu_czu_PL