posłuchaj co mam Ci do powiedzenia
- ubrany w togę humanizmu
z pozą wolnomyśliciela –
zwraca się człowiek do Zbawiciela –
słuchaj co ja uważam
tyle razy Ci powtarzam
szanuj moje prawa
które posiadam
rozwarte krzyżem ramiona
Serce promieniem na serca
słucha Stwórca stworzenia
jak ono się rozsiada
nosi dumnie i grozi
że wszystko zniszczy
chociaż niczego z siebie nie tworzy
jest nadzieja
gdy po tarczy myślącego zegara
myśl zatrzyma się sama
- na refleksji minutę
jest nadzieja
póki bije dzwon
na wieży gdzie jest dom
dom dziecięcych wspomnień
miłosnych uścisków
pocałunków malca
niech każdy zapatrzony w siebie
do domu wraca
i posłucha jak tyka minuta
refleksji – bo lepiej się słucha
z uśmiechem dziecka
niż plecie głupoty z miną zdradziecką
ks. A.H. 14.07.2018
15 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ por. Ef 1, 17-18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa
przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mk 6, 7-13
Rozesłanie Apostołów
+ Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. « Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien ».
I mówił do nich: « Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich ».
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Oto słowo Pańskie.
WOLNOŚĆ I ODWAGA
„Cesarz nie powinien odmawiać wolności słowa, kapłan natomiast nie powinien wstrzymywać się od mówienia tego, co czuje. Nic bowiem u was, którzy rządzicie, nie jest tak miłe ludowi i przyjemne jak miłość do wolności nawet i tych, którzy są wam poddani jako żołnierze. I na tym właśnie polega różnica między dobrymi a złymi władcami, że dobrzy kochają wolność, a niegodziwi niewolę. Nic bowiem w kapłanie nie jest tak niebezpieczne wobec Boga, a szpetne wobec ludzi, jak niemówienie w sposób wolny tego, co się czuje. I dlatego napisano: „Będę mówić o świadectwach Twoich wobec królów i nie zawstydzę się” (Ps 118, 46); i gdzie indziej: „Synu człowieczy, ustanowiłem cię stróżem domu Izraela w tym, że jeśli sprawiedliwy odwróci się od swych uczynków sprawiedliwych i popełni niesprawiedliwość, bo nie powiedziałeś mu” – to jest nie powiedziałeś, czego trzeba się wystrzegać – „nie zostanie zachowana pamięć o jego sprawiedliwości, a krwi jego będę dochodził z twojej ręki. Jeżeli jednak upomniałeś sprawiedliwego, aby nie grzeszył, i nie zgrzeszyłby, sprawiedliwy żyć będzie, bo mu powiedziałeś, a ty ocaliłeś swoje życie” (Ez 3, 16.20n).”
Ambroży, św. (339–397). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Po krótkiej karierze urzędnika państwowego został wybrany biskupem Mediolanu. Był znakomitym organizatorem i obrońcą Kościoła. Jako pisarz zasłynął z mów, pism egzegetycznych – podkreślając aspekt moralny, traktatów teologicznych oraz hymnów kościelnych. Jest jedną z postaci dominujących w Kościele w IV w. Pod jego wpływem nawrócił się św. Augustyn.
[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 383]
(grafika)
Autor nieznany