W księdze liturgicznej „Sakramenty chorych. Obrzędy i duszpasterstwo”. Wydanie II poprawione. Katowice 2010. Księgarnia św. Jacka. Są następujące wskazania:
104. Namaszczenia można udzielić podczas Mszy św., jeżeli pozwala na to stan chorego, a zwłaszcza gdy chory ma przyjąć Komunię św. Miejscem sprawowania liturgii jest wtedy kościół albo też dom chorego lub odpowiednie pomieszczenie w szpitalu.
105. Jeżeli namaszczenia chorych udziela się w czasie Mszy św., kapłan w szatach koloru białego odprawia „Mszę za chorych”. Jednak w niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego, a także w uroczystości, w Środę Popielcową i w Wielkim Tygodniu, odprawia się Mszę z dnia, zachowując, jeśli to możliwe, formułę błogosławieństwa końcowego, podaną w nrze 102. Czytania wybiera się z lekcjonarza Mszalnego tom VII lub z podanych niżej nry 213—283. Można wybrać także inne czytania, jeśli przemawia za tym dobro duchowe chorego i uczestników liturgii. W dni, w które nie wolno użyć formularza „Mszy za chorych”, można jedno czytanie wybrać z tekstów wyżej wskazanych; nie wolno tego czynić w Triduum Paschalne, w uroczystości Narodzenia Pańskiego, Objawienia, Wniebowstąpienia, Zesłania Ducha Świętego, Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa i w inne uroczystości obowiązujące.
106. Namaszczenia chorych udziela się po Ewangelii i homilii, w następującym porządku: a) Po odczytaniu Ewangelii kapłan w homilii powinien ukazać, na podstawie świętego tekstu, znaczenie ludzkiej choroby w planie zbawienia a także łaskę sakramentu namaszczenia, biorąc pod uwagę stan chorego i sytuację obecnych osób. b) Obrzęd namaszczenia można zacząć od litanii (nr 96) albo od nałożenia rąk (nr 97), jeśli litania lub modlitwa powszechna będzie dopiero po namaszczeniu. Potem następuje poświęcenie oleju, gdyby było konieczne, zgodnie z nrem 21, albo modlitwa dziękczynna nad olejem (nr 98), a wreszcie samo namaszczenie (nr 99). c) Jeżeli przed namaszczeniem nie było litanii, następuje teraz modlitwa powszechna, która się kończy modlitwą po namaszczeniu (nr 100). Mszę św. odprawia się dalej, jak zwykle, poczynając od przygotowania darów. Chory oraz uczestnicy mogą przyjąć Komunię św. pod dwiema postaciami.