Rozważania

Rozważanie - NARODZENIE ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA - 24 czerwca

czas z życzliwymi ludźmi biegnie szybciej...
odmierzany krokami minut
samotnych łez
zbieramy je do kosza pełnego
winogron do tłoczni dzierżawców
otrzymaliśmy życie w prezencie
by prezentowało się pięknie
i było prezentem dla sprezentowanych nam ludzi

nie podlega wymianie
- moje trafne zdanie!
- nigdy nie cofnę słowa
bo była by trwoga
co pomyślą „inni”, i „ci drudzy”
oraz „tamci”
moje słowo jest silne – 
jak bicz karci
ale czy poza pożogą,
spalenizną przegapionych marzeń,
jest jeszcze jakiś ukryty talent?

posłuchaj wołającego na pustyni
a głos ma, że dzwonią szczerbate obawy
ubrane w świąteczne szaty – 
zostanie tylko naga Prawda
albo tylko zostanie
kropka po pacniętej muszce

ks. A.H. Żary 22/23.06.2018

NARODZENIE ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA - 24 czerwca
Uroczystość
MSZA W DZIEŃ


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk 1, 76
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogę.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 1, 57-66. 80
Narodzenie się Jana

+ Słowa Ewangelii według św. Łukasza.
Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza.
Jednakże matka jego odpowiedziała: « Nie, lecz ma otrzymać imię Jan ».
Odrzekli jej: « Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię ». Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać.
On zażądał tabliczki i napisał: « Jan będzie mu na imię ». I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: « Kimże będzie to dziecię? » Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem; a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.
Oto słowo Pańskie.

NARODZINY POCHODNI ŚWIATA
„Słusznie więc narodziny tego chłopca zarówno wtedy uweseliły, jak i teraz uweselają wielu, bo zrodzony ze starzejących się rodziców przepowiadał łaskę odnowy starzejącemu się światu. Słuszną więc jest rzeczą, że owe narodziny, które w cudowny sposób sprawiła łaska, podziwia natura, a Kościół czci w sposób uroczysty, szczególnie zaś, że widzi w nich pewną, udzieloną już teraz rękojmię owego nadzwyczajnego narodzenia, gdy łaska naprawia naturę. Kościół więc nie pozostaje ani niewdzięczny, ani niepamiętny: wiernie uznaje, z jak wielką pobożnością i z jak wielkim dziękczynieniem powinien przyjąć poprzednika, przez którego poznał samego Zbawcę.”

Guerric z Igny, bł. (ok. 1070–1157). Pisarz łaciński. Uczeń św. Bernarda z Clairvaux; był opatem klasztoru cysterskiego w Igny pod Paryżem.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 335]


(grafika)
Autor nieznany

© Kartka z liturgii. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Odwiedza nas 75 gości oraz 0 użytkowników.